๑.การตักบาตร เป็นการทำบุญเบื้องต้น ที่ทำได้ง่าย และสดวกที่สุดตามกำลังศรัทธาและกำลังทรัพย์ แล้วอุทิศส่วนกุศลที่ได้กระทำนั้นเจาะจงไปให้เจ้ากรรมนายเวรโดยเฉพาะจะทำเป้นครั้งคราว หรือทำเป้นประจำสัปดาห์หรือทุกวันก้อยิ่งดี..
๒.ถวายสังฆทาน เป็นการทำบุญที่สูงขึ้นมาอิกระดับหนึ่งต้องสละทรัพและเวลามากขึ้น ทำโดยนิมนต์พระ (ไม่เจาะจง)มารับที่บ้านหรือนำอาหารไปถวายพระที่วัด ตามแต่สะดวก
การถวายสังฆทานนัั้น พระพุทธเจ้าทรงแสดงว่ามีอานิสงส์มาก คือ ได้บุญแรง จะทำเพียงรูปเดียวเรียกว่า"อุทิศสงฆ์"หรือจะทำให้ครบสี่รูปเรียกว่า"สมมติสงฆ์"แล้วแต่กำลังทรัพย์และโอกาศที่จะกระทำได้
๓.อภัยทาน การทำบุญด้วยการปล่อยสัตว์ต่างๆเป็นทาน หมายถึงการให้ชีวิตสัตว์สัตว์เป็นทาน นับเป็นทานที่มีอานิสงส์มากขึ้นอีกระดับหหนึ่ง ซึงได้แก่การ ปล่อยเต่า ปลา นก ควาย ฯลฯ โดยเฉพาะชีวิตสัตว์ที่เขากำลังจะเอาไปฆ่าหากเราสามารถขอซื้อชีวิตเหล่านี้มาปล่อยได้ ก้อยิ่งได้บุญกุศลแรง
๔.การรักษาศีล หมายถึงการประพฤติพรหมจรรย์ การนุ่งขาวห่มขาว หากกินเจได้ก้อยิ่งดี ส่วนศีลนั้นควรรักษาศีล๕หรือศีล๘ และกุศลกรรมบถ๑๐(กายกรรม๓ วจีกรรม๔ มโนกรรม๓)ควรประพฤติตามกำลังตามความสามรถ ส่วนจะบำเพ็นกี่วันสุดแต่กำลังศรัทธา ยิ่งทำมากก้อยัิ่งดี..
๕.การเจริญธรรม หมายถึงการเจริญกรรมฐานในลักษณะต่างๆ อาทิ เจริญสติ เจริญสมาธิ เจริญมรณสติ เจริญวิปัสสนา เป็นต้น..
ทั้งหมดนี้ ควรพิจารณาว่า สิ่งใดเหมาะกับตนเองและสะดวกที่จะปฏิบัติ ที่สำคัญตนเองอยู่ในฐานะที่จะทำได้โดยไม่เดือดร้อนต่อฐานะความเป็นอยู่ ก้อควรกระทำสิ่งนั้นๆก่อน แล้วค่อยพยายามเลื่อนการกระทำบุญนั้นให้สูงขึ้นไป มหากุศลก้อยิ่งสังสมมากขึ้นตามลำดับ..
จาก.......คริมานนทสูตร...โดย พ.สุวรรณ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น